El fin del mundo
Door: Merel en Joep
Blijf op de hoogte en volg Joep en Merel
13 Januari 2008 | Argentinië, Ushuaia
Hola!
Uiteraard kunnen we dit bericht niet beginnen zonder jullie allemaal een heel gelukkig en gezond 2008 toe te wensen, dus bij deze alle goeds voor het nieuwe jaar!
Dit keer komt ons verhaaltje werkelijk vanaf ´het einde van de wereld´: we zijn in Ushuaia, de meest zuidelijke stad op het vaste land van Zuid-Amerika, ook wel aangeduid als El fin del mundo. Dichter bij de zuidpool dan hier kan je niet komen en veel boten vertrekken dan ook vanuit hier naar Antarctica.
Voor wat betreft onze Antarctica-aspiraties, helaas... Toen we hier aankwamen hadden we als enige mogelijkheid een 8-daagse loveboat-achtige cruise te boeken. Niet wat je noemt de gedroomde Antarctica-expeditie vanwege het hoge gehalte 60+ amerikaanse all-inclusive cruisegangers en ook door de (doordat de boot zo groot is) zeer beperkte mogelijkheid om van boord te gaan. Toch was deze optie omwille van de prijs zeker het overwegen waard (1799 dollar). We werden door het reisbureau vooraf al gewaarschuwd dat de dress-code tijdens de diners formeel/elegant zou zijn. Nu zijn dat niet bepaald de kleren die in onze backpacks terug te vinden zijn, maar oke hier zouden we wel iets op vinden. Grootste obstakel echter bleek het verplaatsen van onze vlucht naar Santiago, dit bleek onmogelijk telefonisch te regelen en we wilden niet bij terugkomst nog 1 a 2 weken vastzitten in Ushuaia (zonde van onze tijd in het noorden). Dus conclusie: we blijven ´gewoon´ hier (je moet toch nog wat hebben om van te blijven dromen of ooit voor terug te komen :-)), wat ons de gelegenheid geeft het nationale park Tierra del Fuego (Vuurland) te verkennen. Deze uithoek van de wereld is tevens een mooie plek om weer even op adem te komen en de voorbije weken te overdenken.
Te beginnen bij de kerst, die we dit jaar op een voor ons speciale manier hebben gevierd. Allereerst heeft kerstman Joep Barrio Malvinas (waar we ook vrijwilligerswerk hebben gedaan) bezocht. Kinderen lachen: ze hadden nog nooit zo´n lange dunne kerstman gezien, ondanks de kussens van voren en achteren (zie foto´s). Deze middag werd het tweedehands speelgoed dat wij hadden helpen poetsen en sorteren uitgedeeld, zeer geslaagd!
Vervolgens zijn we de 24ste met een groep van school vertrokken naar Refugio Frey, een blokhut in de bergen van Bariloche (op 1700m) om daar kerst te vieren. Na een wandeling van ongeveer 4 uur was een voetenbadje en voor sommige stoere mannen (waaronder Joep) een duik in het meer (dat 3 weken eerder nog bevroren was!) meer dan welkom... ´S avonds een waar kerstdiner gehad en om 12 uur naar goed Argentijns gebruik geproost met champagne onder de volle maan!
Op eerste kerstdag terug afgedaald en ´s avonds een afscheidsetentje bij onze geliefde Mexicaan. Waarna het daadwerkelijk tijd werd om onze thuis van 2 maanden gedag te zeggen en onze rugzakken weer in te pakken. Wat het iets makkelijker maken om te gaan was dat Bariloche in onze laatste week werd overstroomd door een golf Israeliers (niet onze favoriete medereizigers... en we zijn niet de enige, deze nationaliteit is met stip het minst geliefd in backpackersland), overal waar we vaak kwamen de prijzen werden verhoogd en de bossen waar we doorheen liepen tijdens de trekkings werden geteisterd door een plaag tabaños (paardenvliegen, vieze en irritante beesten). Neemt niet weg dat we het super hebben gehad en dat we het jammer vonden de mensen van La Montaña (onze school, even reclame maken :-)) gedag te moeten zeggen.
Eerste hindernis op weg naar het zuiden was een record-busreis van 34 (!) uur naar El Calafate. Daar kwamen we Andy, een engelsman die we uit bariloche kenden, weer tegen en samen met hem hebben we ons tegoed gedaan aan echt patagonisch lamsvlees tijdens een all you can eat grill. Daarnaast hebben we samen een tour gedaan naar de must-do van het zuiden: de Perito Moreno gletsjer. Wat deze gletsjer zo bijzonder maakt is de omvang en vooral dat hij constant in beweging is (er komt iedere dag 2m ijs bij, maar eenzelfde hoeveelheid brokkelt ook iedere dag af). De enorme ijsmassa in allerlei tinten blauw waar af en toe met donderend geraas en gekraak stukken afbreken en spleten ontstaan vormt echt een bijzonder, indrukwekkend schouwspel waar we uren, zo niet dagen (met een thermoskan maté uiteraard) naar hadden kunnen blijven kijken.
Na oud & nieuw (waarbij we uitgenodigd waren door de familie van ons hostel) stond het Chileense national park Torres del Paine op het programma. Hier konden we onze wandelconditie testen tijdens de W-route, een 4 of 5 daagse tocht dwars door het park. Omdat alle refugios vol zaten hadden we geen andere keuze dan kamperen, iets waar we op dag 1 bijna spijt van kregen... Deze dag zijn we namelijk compleet, maar dan ook echt compleet weggeregend. Onderweg bleek uiteraard een aantal essentiele zaken (zoals de slaapzakhoes van Merel en de schoenen van Joep) die waterdicht hadden moeten zijn, dat niet te zijn en toen in de loop van de nacht (waarin het continu hard bleef regenen) druppeltjes verschenen boven ons hoofd, vroegen we ons werkelijk af aan wat voor helse tocht we begonnen waren.
Gelukkig hielden we het de daaropvolgende dagen, ondanks de soms dreigend donkergrijze luchten, vrijwel droog. Zo konden we volop genieten van de spectaculaire schoonheid van het park: de afwisseling in tinten blauw en groen, de luchten, de ontzagwekkende pieken...waanzinnig mooi! Ook kamperen ging ons toch nog goed af: tijdens een nacht met windstoten/valwinden van minimaal kracht 10 gaf ons tentje geen krimp en lagen wij (weliswaar met oordoppen) rustig te slapen, terwijl enkele andere tenten kapot zijn gewaaid (al lag dit ook aan onze gelukkig gekozen kampeerplek).
Op dag 5 zaten we dan ook moe, hongerig (na al die dagen pasta keken we uit naar vers vlees/vis), met een beetje heimwee, maar heel voldaan terug in de bus.
Na Torres hebben we noodgedwongen (door volle bussen) rustig aan gedaan in de godvergeten Chileense plaatsen Puerto Natales en Punta Arenas (waar we overigens wel een Rabobank-filiaal ontdekt hebben, zie foto) en nu dus de laatste dagen in het meest zuidelijke puntje van Argentinie. Na 3 maanden Patagonie is het weer bijna tijd voor warmere oorden!
Hasta luego!
x Joep en Merel
Uiteraard kunnen we dit bericht niet beginnen zonder jullie allemaal een heel gelukkig en gezond 2008 toe te wensen, dus bij deze alle goeds voor het nieuwe jaar!
Dit keer komt ons verhaaltje werkelijk vanaf ´het einde van de wereld´: we zijn in Ushuaia, de meest zuidelijke stad op het vaste land van Zuid-Amerika, ook wel aangeduid als El fin del mundo. Dichter bij de zuidpool dan hier kan je niet komen en veel boten vertrekken dan ook vanuit hier naar Antarctica.
Voor wat betreft onze Antarctica-aspiraties, helaas... Toen we hier aankwamen hadden we als enige mogelijkheid een 8-daagse loveboat-achtige cruise te boeken. Niet wat je noemt de gedroomde Antarctica-expeditie vanwege het hoge gehalte 60+ amerikaanse all-inclusive cruisegangers en ook door de (doordat de boot zo groot is) zeer beperkte mogelijkheid om van boord te gaan. Toch was deze optie omwille van de prijs zeker het overwegen waard (1799 dollar). We werden door het reisbureau vooraf al gewaarschuwd dat de dress-code tijdens de diners formeel/elegant zou zijn. Nu zijn dat niet bepaald de kleren die in onze backpacks terug te vinden zijn, maar oke hier zouden we wel iets op vinden. Grootste obstakel echter bleek het verplaatsen van onze vlucht naar Santiago, dit bleek onmogelijk telefonisch te regelen en we wilden niet bij terugkomst nog 1 a 2 weken vastzitten in Ushuaia (zonde van onze tijd in het noorden). Dus conclusie: we blijven ´gewoon´ hier (je moet toch nog wat hebben om van te blijven dromen of ooit voor terug te komen :-)), wat ons de gelegenheid geeft het nationale park Tierra del Fuego (Vuurland) te verkennen. Deze uithoek van de wereld is tevens een mooie plek om weer even op adem te komen en de voorbije weken te overdenken.
Te beginnen bij de kerst, die we dit jaar op een voor ons speciale manier hebben gevierd. Allereerst heeft kerstman Joep Barrio Malvinas (waar we ook vrijwilligerswerk hebben gedaan) bezocht. Kinderen lachen: ze hadden nog nooit zo´n lange dunne kerstman gezien, ondanks de kussens van voren en achteren (zie foto´s). Deze middag werd het tweedehands speelgoed dat wij hadden helpen poetsen en sorteren uitgedeeld, zeer geslaagd!
Vervolgens zijn we de 24ste met een groep van school vertrokken naar Refugio Frey, een blokhut in de bergen van Bariloche (op 1700m) om daar kerst te vieren. Na een wandeling van ongeveer 4 uur was een voetenbadje en voor sommige stoere mannen (waaronder Joep) een duik in het meer (dat 3 weken eerder nog bevroren was!) meer dan welkom... ´S avonds een waar kerstdiner gehad en om 12 uur naar goed Argentijns gebruik geproost met champagne onder de volle maan!
Op eerste kerstdag terug afgedaald en ´s avonds een afscheidsetentje bij onze geliefde Mexicaan. Waarna het daadwerkelijk tijd werd om onze thuis van 2 maanden gedag te zeggen en onze rugzakken weer in te pakken. Wat het iets makkelijker maken om te gaan was dat Bariloche in onze laatste week werd overstroomd door een golf Israeliers (niet onze favoriete medereizigers... en we zijn niet de enige, deze nationaliteit is met stip het minst geliefd in backpackersland), overal waar we vaak kwamen de prijzen werden verhoogd en de bossen waar we doorheen liepen tijdens de trekkings werden geteisterd door een plaag tabaños (paardenvliegen, vieze en irritante beesten). Neemt niet weg dat we het super hebben gehad en dat we het jammer vonden de mensen van La Montaña (onze school, even reclame maken :-)) gedag te moeten zeggen.
Eerste hindernis op weg naar het zuiden was een record-busreis van 34 (!) uur naar El Calafate. Daar kwamen we Andy, een engelsman die we uit bariloche kenden, weer tegen en samen met hem hebben we ons tegoed gedaan aan echt patagonisch lamsvlees tijdens een all you can eat grill. Daarnaast hebben we samen een tour gedaan naar de must-do van het zuiden: de Perito Moreno gletsjer. Wat deze gletsjer zo bijzonder maakt is de omvang en vooral dat hij constant in beweging is (er komt iedere dag 2m ijs bij, maar eenzelfde hoeveelheid brokkelt ook iedere dag af). De enorme ijsmassa in allerlei tinten blauw waar af en toe met donderend geraas en gekraak stukken afbreken en spleten ontstaan vormt echt een bijzonder, indrukwekkend schouwspel waar we uren, zo niet dagen (met een thermoskan maté uiteraard) naar hadden kunnen blijven kijken.
Na oud & nieuw (waarbij we uitgenodigd waren door de familie van ons hostel) stond het Chileense national park Torres del Paine op het programma. Hier konden we onze wandelconditie testen tijdens de W-route, een 4 of 5 daagse tocht dwars door het park. Omdat alle refugios vol zaten hadden we geen andere keuze dan kamperen, iets waar we op dag 1 bijna spijt van kregen... Deze dag zijn we namelijk compleet, maar dan ook echt compleet weggeregend. Onderweg bleek uiteraard een aantal essentiele zaken (zoals de slaapzakhoes van Merel en de schoenen van Joep) die waterdicht hadden moeten zijn, dat niet te zijn en toen in de loop van de nacht (waarin het continu hard bleef regenen) druppeltjes verschenen boven ons hoofd, vroegen we ons werkelijk af aan wat voor helse tocht we begonnen waren.
Gelukkig hielden we het de daaropvolgende dagen, ondanks de soms dreigend donkergrijze luchten, vrijwel droog. Zo konden we volop genieten van de spectaculaire schoonheid van het park: de afwisseling in tinten blauw en groen, de luchten, de ontzagwekkende pieken...waanzinnig mooi! Ook kamperen ging ons toch nog goed af: tijdens een nacht met windstoten/valwinden van minimaal kracht 10 gaf ons tentje geen krimp en lagen wij (weliswaar met oordoppen) rustig te slapen, terwijl enkele andere tenten kapot zijn gewaaid (al lag dit ook aan onze gelukkig gekozen kampeerplek).
Op dag 5 zaten we dan ook moe, hongerig (na al die dagen pasta keken we uit naar vers vlees/vis), met een beetje heimwee, maar heel voldaan terug in de bus.
Na Torres hebben we noodgedwongen (door volle bussen) rustig aan gedaan in de godvergeten Chileense plaatsen Puerto Natales en Punta Arenas (waar we overigens wel een Rabobank-filiaal ontdekt hebben, zie foto) en nu dus de laatste dagen in het meest zuidelijke puntje van Argentinie. Na 3 maanden Patagonie is het weer bijna tijd voor warmere oorden!
Hasta luego!
x Joep en Merel
-
13 Januari 2008 - 16:40
Judith:
Jippie, jullie leven nog:) Pffff...respect voor jullie kampeeravontuur, heb ik toch maar geluk gehad! Relax ze en veel plezier in het noorden, ik vond het echt geweldig daar! x uit de woestijn van San Pedro -
13 Januari 2008 - 18:44
Anneliek:
Hey luitjes,
Super mooie foto's, ben zeer onder de indruk en krijg nu ook reiskriebels!!
Groetjes, Anneliek -
13 Januari 2008 - 18:57
Ingrid Corten:
Allereerst de betse wensen voor jullie voor 2008. We genieten van jullie geweldige verhalen en van al het indrukwekkends dat er te zien is in zuid-amerika. Wat een benijdenswaardige ervaringen hebben jullie inmiddels al. Opa kijkt uit naar jullie terugkomst en was zeer verrast dat Joep hem belde op zijn verjaardag en daarvoor ook al een keer.
Nog heel veel plezier en hartelijke groeten van ons allemaal, Ingrid -
13 Januari 2008 - 22:02
Jeannette:
Wat een super begin voor 2008, een tocht die jullie niet snel zullen vergeten....
Schitterende foto's en jullie zien er nog steeds super goed uit!!!
Op naar het noorden zou ik zeggen,
veel liefs, dikke kus, mama -
14 Januari 2008 - 10:07
Sloes:
GAAAAAF! Echt een hele mooie witte kerst hebben jullie gehad. Super! Wij maken ons op voor de wintersport. De tas is alweer gepakt. Woehoe snowboarden! -
14 Januari 2008 - 11:18
Margriet:
Geweldig, wat een avonturen weer! Zo te horen hebben jullie erg genoten van het zuiden. Erg knap dat jullie die W hebben gelopen, ik hoorde dat het heel zwaar is. Ik zit weer thuis in het koude Nederland, dus ga lekker genieten van het mooie weer in het noorden.
Groetjes,
Margriet -
14 Januari 2008 - 13:18
Jasper:
Jullie ook een heel fijn 2008 gewenst!
Echt mucho cool al dat ijs. Het is net danoontje.. POOOWEEERRRRRRR
Ik zat net te bedenken dat ik er ook wel weer zin in jullie terugkomst. Ik kijk nu al uit naar uitgebreide etentjes waar juliie Loes en mij eens goed kunnen adviseren over Zuid Amerika.
xx
Jasper
-
14 Januari 2008 - 14:45
Kars-jan:
leuke foto's zeg! -
14 Januari 2008 - 14:45
Kars-Jan:
En gelukkig nieuwjaar! nog -
14 Januari 2008 - 15:16
Anco:
weer genoten van jullie verhalen en de foto's. Veel plezier verder . Opa was helemaal blij dat jullie belden voor zijn verjaardag.Groetejs en goede reis verder anco -
14 Januari 2008 - 20:42
Iris:
Hee zussies!
Leuk verhaal!! Leuk om weer eens wat te lezen van jullie avonturen en die mooie foto's te bekijken! Het ziet er echt super mooi uit zeg!!
Merel je ziet al lekker bruin op de foto's! En joep, staat je goed dat rooie pakkie, maar als ik jou was zal ik toch maar geen carriereswitch overwegen ;-)
Goed dat jullie Torres del Paine hebben overwonnen! Volgens mij maken die barre omstandigheden het alleen maar specialer en stoerder!!
Ik ben net terug uit Londen, ook erg leuk! Heb ook nog een wereldwonder bezocht, het énorm indrukwekkende Stonehenge haha!
Nou veel plezier nog in Ushuaia maar dat komt helemaal goed denk ik!
Veel liefs, Iris -
16 Januari 2008 - 14:11
Mart En Riet:
wat een leuk verhaal! En een mooie kerstman! Jammer dat Antartica niet door gaat, maar aan de foto's te zien beleven jullie best al veel.
groetjes en kus,
Riet -
16 Januari 2008 - 19:26
Sjan :
Hoi Joep en merel,ik geniet van jullie mooie verhalen prachtige foto's
wat een belevenis om dat mee te maken.hier is het bijna voorjaar,en echt winter's is het nog niet geweest maar hoop als jullie weer terug zijn dat het hoogzomer is. Joep en Merel groetjes van mj en Arnold nog een spannende en mooie reis verder
Toi Toi,good luck. -
17 Januari 2008 - 13:17
Kim:
Wat een gave foto's weer!
Ziet er echt super uit!
Dikke zoen -
07 Februari 2008 - 20:21
Annemieke:
De foto's worden elke keer indrukwekkender... Ben benieuwd waar jullie nu uithangen!!
Veel groetjes! -
11 Februari 2008 - 19:32
Gerard De Beul:
Hoi hoi, globetrotters. Alles kits?
Ben je al een beetje high van de coke?
Ik heb net je broertje weer eens afgebeuld. Het gaat goed met hem. Komende zomer loopt hij je er weer uit!
Uitdaging!!!!!
Mooie foto's trouwens. En geniet nog van de laatste maand!
Groeten vanuit een zeer zonnig Bommel.
Gerard B. te Z.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
